امروزه چکمه های اسکی و یا مدل کفش اسکیت roces از چندین قسمت تشکیل شده اند که با استفاده از پیچ و مهره مونتاژ می شوند یک چکمه اسکی استاندارد با ساختار Overlap از قطعات گزارش شده در شکل 2 تشکیل شده است.
قسمت های دیگری مانند کف پا (یک قسمت پلاستیکی یا لاستیکی بین پوسته و کفی داخلی چکمه) و زبانه نیز می توانند در کفش وجود داشته باشند.
چکمه اسکی هر قسمت از چکمه اسکی از مواد متفاوتی ساخته شده است و قطعات با استفاده از اتصالات فلزی یا پلاستیکی مونتاژ می شوند. انتخاب متریال و طرح مناسب به این صورت است که:
انتقال کارآمد بار از اسکی باز به لبه اسکی برای کنترل اسکی.
اتصال سریع چکمه با اتصال و رهاسازی ایمنی چکمه در صورت سقوط.
جذب شوک.
محافظت از پا و مچ پا در برابر صدمات ناشی از بار اضافی در هنگام سقوط.
راحتی خوب با فشار یکنواخت پا و شرایط بهینه دما/رطوبت.
طراحی چکمه های اسکی به منظور ترکیب اجرای خوب اسکی با راحتی از اهمیت اساسی برخوردار است. پارامترهای عملکردی که در طراحی کفش اسکی باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
عرض پلاستیک در قسمت های مختلف کاف و پوسته.
Shell Last (حداکثر عرض قسمت داخلی پوسته).
هندسه کف پا.
ارتفاع و زاویه کاف
نقطه لولا بین پوسته و کاف
مواد مختلفی برای ساخت چکمه های اسکی استفاده می شود حتی اگر در برخی موارد انتخاب ماده بر اساس اقتصادی و زیبایی شناسی انجام شود، با این وجود، همه مواد باید با چندین ویژگی مهم مطابقت داشته باشند:
در برابر ضربه در دمای پایین مقاوم باشد.
پایداری طولانی مدت در برابر پیری حرارتی و UV و هیدرولیز.
پس از خم شدن باید به حالت اولیه برگردد.
دارای خواص ویسکوالاستیک بهینه برای به دست آوردن یک انعطاف پیشرونده و یک بازگشت بهینه.
در برابر خراش و مشت مقاومت کنید.
در دمای پایین نباید خیلی سفت شود.