لباس عروس ، لباس جشن، که مرسوم است که عروس را در مراسم عروسی یا عروسی بپوشانند. رنگ، شکل و مفهوم آیینی لباس بستگی به وابستگی مذهبی و فرهنگی شرکت کنندگان در عروسی دارد.
در فرهنگ غربی، عروس اغلب لباس عروسی سفید می پوشد که به لطف ملکه ویکتوریا در قرن نوزدهم رایج شد. در فرهنگ های شرقی، عروس اغلب لباس قرمز می پوشد. نه تنها پالت لباس عروس متنوع است، بلکه راه حل سبک دوخت لباس نیز متنوع است.
عروسی پیوند دو نفر، خانواده یا کشور است. در قرون وسطی، اشراف و طبقات بالای جامعه هنگام ترتیب دادن عروسی به جای عشق، با ملاحظات سیاسی، موقعیت اجتماعی و ثروت هدایت می شدند.
عروس به گونه ای لباس عروس اجاره ای پوشیده بود که در مراسم عروسی خانواده خود را به بهترین شکل نشان دهد. در خانواده های ثروتمند، لباس عروس از پارچه و خز منحصر به فرد دوخته می شد.
برای قرن ها، لباس عروس باید با موقعیت اجتماعی و مد او مطابقت داشته باشد . قد پارچه ای که برای ساخت لباس عروس استفاده می شد نشان دهنده جایگاه عروس و نشان دهنده میزان ثروت خانواده بود.
لباس عروس به رنگ های مختلف دوخته می شد، رنگ سفید چندان طرفدار نداشت. در بسیاری از سنت‌های ارتدکس و پروتستان، لباس سفید فقط برای اولین بار ازدواج پوشیده می‌شد، در حالی که کسانی که طلاق گرفته بودند یا بیوه بودند، مجبور بودند رنگ دیگری را انتخاب کنند.
طبق شواهد واقعی، اولین شاهزاده خانمی که در مراسم عروسی لباس سفید پوشید، فیلیپا انگلستان در سال 1406بود. مری ملکه اسکاتلند در سال 1559 هنگام ازدواج با فرانچسکا دوفیس که فرانسوی بود، لباس سفید پوشید.
رنگ سفید رنگ مورد علاقه ماریا بود، به همین دلیل است که او لباس عروسی سفید می پوشید، اگرچه رنگ سفید در آن زمان برای ملکه های فرانسوی رنگ عزاداری بود.
با این حال، قبل از دوره ویکتوریا، لباس عروس سفید چندان محبوب نبود. یک عروس می‌توانست لباسی از هر رنگی بپوشد، با رنگ مشکی که مخصوصاً در اسکاندیناوی محبوب است، که در آن قوانین پیوریتن حاکم بود.
